支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
幼儿;幼小。
引《隶释·汉童子逢盛碑》:“捬育孩婴,弱而能言。”《黄庭内景经·呼吸》:“延我白首返孩婴。”南朝 宋•鲍照 《松柏篇》诗:“资储无担石,儿女皆孩婴。”《新唐书·李训传》:“是时暴尸旁午,有詔弃都外,男女孩婴相杂厠。”
孩婴,汉语词汇。
拼音:hái yīng
释义:幼儿;幼小。
孩 [ hái ] 1. 儿童,引申为子女。 如 男孩儿。孩童。孩提(指幼儿时期)。 [更多解释]
婴 [ yīng ] 1. 才生下来的小孩儿。 如 婴儿。婴孩。 2. 触,缠绕。 如 婴疾。 [更多解释]
hài yíng
hāi yīng
hái zǐ
yīng ér
hái tóng
yīng hái
hái tí
qì yīng
nì yīng
hái bào
hái chì
hái chóng
hái cì
hái ér
hái hāi
hái hǔ
hái lái
hái míng
hái nóng
hái nòng
hái nú
hái qì
hái rǔ
hái rú
hái xiào
hái yīng
hái yòu
hái zhì
chǒu hái
dá hái
ér hái
gū hái
láng hái
máo hái
nán hái
ní hái
nǚ hái
qì hái
shēng hái
shǐ hái
tái hái
tāi hái
táo hái
tí hái
tóng hái
xiăo hái
xuè hái
yí hái
yīng báo
yīng bìng
yīng chán
yīng chén
yīng chéng
yīng chù
yīng dīng
yīng gòu
yīng hóu
yīng huái
yīng jí
孩婴的拼音是:hái yīng点击 图标播放孩婴的发音。
孩婴的意思是:幼儿;幼小。