支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
熟睡时鼻子打呼噜的声音。
熟睡时鼻子打呼噜的声音。参见“鼻鼾如雷”。
引丁玲 《母亲》一:“在黑暗里便又响起了大声的鼻鼾。”
鼾是睡眠期间上呼吸道气流通过时冲击咽部粘膜边缘和粘膜表顽分泌物引边缘利粘膜表面分泌物引起振动而产生的声音,其部位始至鼻咽直至下咽,包括软腭、悬雍垂、扁桃体及腭咽弓、腭舌弓、舌根、咽部的肌肉和粘膜,超过6分贝以上称为鼾症,伴有不同程度的缺氧症状时也就是睡眠呼吸暂停综合征。
鼻 [ bí ] 1. 嗅觉器官,亦是呼吸器官之一。 如 鼻子。鼻窦。鼻孔。鼻腔。鼻涕。鼻音。鼻烟(由鼻孔吸入的粉末状的烟)。仰人鼻息。嗤之以鼻。 2. 创始;开端。 如 鼻祖。 [更多解释]
鼾 [ hān ] 1. 熟睡时粗重的鼻息声。 如 打鼾。鼾声如雷。鼾睡。 [更多解释]
bì hán
bǐ hàn
bì hàn
bī hàn
bì hăn
bí zǐ
bí kǒng
bí tì
bí liáng
hān shēng
bí jiān
pū bí
bí qiāng
cì bí
bí xī
bí tóu
bí yì
bí yīn
dă hān
bí zǔ
bí yān
bí yán
hān shuì
bí sāi
yăn bí
bí chì
xiăng bí
bí dòu
bí ér
bí ào
bí āo
bí băn
bí chuāng
bí chuī
bí cōng
bí dăn
bí dào
bí dí
bí dīng
bí dòng
bí duān
bí è
bí fēng
bí gāo
bí gē
bí gēn
bí gōu
bí guăn
bí guān
bí hān
bí huán
ā bí
ān bí
áng bí
áo bí
bă bí
bā bí
bái bí
biăn bí
鼻鼾的拼音是:bí hān点击 图标播放鼻鼾的发音。
鼻鼾的意思是:熟睡时鼻子打呼噜的声音。