支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
善于叫的狗。
喻供人差使者。
引《荀子·王制》:“北海则有走马吠犬焉,然而中国得而畜使之。”宋•苏轼 《于潜令刁同年野翁亭》诗:“我来观政问风謡,皆云‘吠犬足生氂’。”明•陶宗仪 《辍耕录·善谏》:“余按《北史·宋游道传》, 毕义云 奏劾 游道,杨遵彦 曰:‘譬之畜狗,本取其吠,今以数吠杀之,恐将来无復吠犬。’”
喻供人差使者。 《明史·王越传》:“﹝ 王越 ﹞性故豪纵,尝西行謁 秦王,王开筵奏妓。
引越 语王:‘下官为王吠犬久矣,寧无以相酬者?’因尽乞其妓女以归。”
吠犬在古时指善于叫的狗或喻供人差使者。
吠 [ fèi ] 1. 狗叫。 如 吠叫。狂吠。蜀犬吠日(喻少见多怪)。 [更多解释]
犬 [ quǎn ] 1. 狗。 如 猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子(谦辞,对人称自己的儿子)。桀犬吠尧(喻走狗一心为主子效劳)。 [更多解释]
fēi quán
fèi quán
féi quán
jǐng quăn
kuáng fèi
quăn fèi
liè quăn
yīng quăn
quăn mă
quăn chǐ
jūn quăn
quăn rú
quăn yá
fèi gé
fèi gǒu
fèi háo
fèi máng
fèi méng
fèi quăn
fèi rì
fèi shè
fèi shē
fèi shēng
fèi tuó
fèi xíng
fèi xuě
fèi yáo
gǒu fèi
háo fèi
míng fèi
wā fèi
yín fèi
yíng fèi
zhuó fèi
quăn ér
quăn fú
quăn huò
quăn jī
quăn kē
quăn pù
quăn rén
quăn róng
quăn shǐ
quăn shū
quăn yáng
quăn yí
quăn yìn
quăn zhì
quăn zǐ
áo quăn
bái quăn
dà quăn
gǔ quăn
huáng quăn
huì quăn
hūn quăn
hú quăn
jiăo quăn
吠犬的拼音是:fèi quăn点击 图标播放吠犬的发音。
吠犬的意思是:①.善于叫的狗。②.喻供人差使者。