支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
婢女;小妾。
引《国语·郑语》:“府之童妾,未既齓而遭之,既笄而孕。”《史记·周本纪》:“褒 人有罪,请入童妾所弃女子者於王以赎罪。”明•方孝孺 《借竹轩记》:“第宅,传舍也;童妾,赘疣也;轩冕,倘来也。”
【词目】童妾
【拼音】tóng qiè
【释义】婢女;小妾。
【示例】《史记·周本纪》:“后宫之童妾既龀而遭之,既笄而孕,无夫而生子,惧而弃之。”
童 [ tóng ] 1. 小孩子。 如 儿童。童工。童谣。童话。童心。童趣。童真。 2. 旧时未成年的仆人。 如 书童儿。 3. 没有结婚的。 如 童男。童女。童贞。 4. 未长成的。 如 童牛(没长角的小牛)。 5. 秃。 如 童山。头童(喻人秃顶,如“童童齿豁”)。 6. 古同“瞳”,瞳孔。 7. 姓。 [更多解释]
妾 [ qiè ] 1. 旧时男人娶的小老婆。 2. 谦辞,旧时女人自称。 如 妾身。贱妾。 [更多解释]
tòng qiè
tòng qiē
tōng qiē
ér tóng
tóng nián
tóng huà
tóng yáo
tóng xīn
tóng zǐ
shén tóng
tóng gōng
hái tóng
wán tóng
mù tóng
tóng qù
yòu tóng
tóng zhuāng
nà qiè
xué tóng
tóng zhì
tóng shēng
tóng zhēn
bào tóng
xiăo tóng
tóng xīng
tóng nán
tóng nǚ
tóng shān
zhì tóng
tóng méng
tóng biàn
tóng ái
tóng cháng
tóng chèn
tóng chǐ
tóng diān
tóng dié
tóng ér
tóng fān
tóng fù
tóng gē
tóng gǔ
tóng guàn
tóng guān
tóng hái
tóng hūn
tóng jī
tóng jiăo
tóng juàn
tóng kē
tóng kū
tóng láng
tóng lì
tóng liàn
tóng liáng
tóng mă
tóng máo
tóng mèi
童妾的拼音是:tóng qiè点击 图标播放童妾的发音。
童妾的意思是:婢女;小妾。