支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
鹤停息的山巅;高山。
引南朝 陈 徐陵 《山斋》诗:“桃源 惊往客,鹤嶠断来宾。復有风云处,萧条无俗人。”唐•无名氏 《对私雇船渡人判》:“八达开衢,傍连鹤嶠;九重危堞,近枕龟津。”
hè qiáo
ㄏㄜˋ ㄑㄧㄠˊ
鹤峤(鹤峤):鹤停息的山巅;高山。
南朝 陈 徐陵 《山斋》诗:“ 桃源 惊往客,鹤峤断来宾。复有风云处,萧条无俗人。”
唐 无名氏 《对私雇船渡人判》:“八达开衢,傍连鹤峤;九重危堞,近枕龟津。”
鹤 [ hè ] 1. 鸟类的一属,全身白色或灰色,生活在水边,吃鱼、昆虫或植物。 如 鹤立。鹤发(fà)。鹤寿。鹤驾。鹤长凫短。 [更多解释]
峤 [ jiào ] 1. 山道。 峤 [ qiáo ] 1. 山尖而高。 如 峤岳。 [更多解释]
hē qiáo
hē qiào
hé qiáo
bái hè
xiān hè
hè bān
hè băn
hè bàn
hè bèi
hè biăo
hè bìn
hè bìng
hè bīng
hè cān
hè căo
hè cāo
hè cén
hè chàng
hè chăng
hè chē
hè chèn
hè chéng
hè chí
hè chóu
hè chǔ
hè cuì
hè diào
hè dǐng
hè dòng
hè dú
hè fā
hè fèng
hè fú
hè gài
hè gé
hè gǔ
hè gù
bié hè
chǒng hè
chóng hè
chú hè
diào hè
dú hè
făng hè
fēng hè
fèng hè
găo hè
guă hè
guàn hè
gū hè
guī hè
hăi hè
hè hè
hóng hè
huà hè
huáng hè
hú hè
鹤峤的拼音是:hè qiáo点击 图标播放鹤峤的发音。
鹤峤的意思是:鹤停息的山巅;高山。